جشنواره حافظان وحی ،حفظ جزء سی ، که از ماه رمضان سال 1394 آغاز شده. مراحل ثبت نام ، برگزاری کلاس ، امتحان و اعلام نتایج و دریافت گواهی نامه رسمی از اداره اوقاف و امور خیریه را در طول یک سال انجام گرفت.
از تعداد افرادی که در این جشنواره شرکت کرده بودند ، تعداد 21 نفر توانستند نمره کافی را کسب کنند.
مراسم اختتامیه این جشنواره در دهه ولایت همراه با قرائت قرآن ، مولودی خوانی و سخنرانی در محل مسجد علی ابن ابی طالب برگزار گردید.
در پایان مراسم به کسانی که حائز نمره لازم شده بودند، علاوه بر گواهی نامه حفظ جزء سی هدایایی از سوی هیئت ثارالله علیه السلام اهدا گردید.
باسلام
دیروز همزمان با عید الله الاکبر
کاروان غدیر توسط هیئت فرهنگی مذهبی ثارالله علیه السلام در روستای کرغند تشکیل و از مسجد علی ابن ابیطالب(ع) به سمت مسجد جامع حرکت کرده و با سخنرانی حجت الاسلام اسداللهی در مسجد جامع به پایان رسید.
در طول مسیر نیز مدح و مولودی خوانی توسط مداحان اهل بیت علیهم السلام انجام گرفت.
در این کاروان پرچم متبرک بارگاه امیرالمومنین علیه السلام که از سوی ستاد احیای غدیر به هیئت ثارالله علیه السلام اهدا گردیده بود ،رونمایی و حرکت داده شد.
این مراسم از ساعت 11 تا 12 و 30 دقیقه انجام و با برپایی نماز جماعت ظهر و عصر در مسجد جامع به پایان رسید.
با تشکر از کلیه کسانی که ما را در برپایی این مراسم باشکوه همراهی کردند. یاعلی
تصاویر بیشتر در
ظلمی که به مردم شد، آن ظلمی که به نظام اسلامی شد، آن هتکی که از آبروی نظام در مقابل ملتها به وسیله ی بعضی انجام گرفت، اینها همه را ندیده میگیرند...
رهبر معظم انقلاب اسلامی گناه فتنه گران سال 88 را نابخشودنی می دانند و طی سال های گذشته بارها به تشریح خطا و گناه فتنه گران سال 88 پرداخته اند
مجموعه این گناهان در گزیده بیانات «22 گناه نابخشودنی» برگرفته از بیانات حضرت آیت الله خامنه ای توسط پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR تهیه شده است که در ادامه می آید:
هم دی ماه یک هزار و سی صد و هشتاد و هشت، جشن بلوغ فکری و شخصیتی نظام اسلامی بود.
نه دی، عرق شرم امت را در طول تاریخ به خاطر بیبصیرتی در ماجرای ثقیفه پاک کرد.
نه دی، درد کوتهبینی حکمیت را تا حدودی التیام داد و بر آن مرهمی شد.
نه دی، سوزش خیانت جمل و نهروان را کمی خنک کرد و از تکرار غربت 25 ساله جلوگیری کرد.
نه دی، فرق کوفه و تهران، عراق و ایران را نشان داد و آب بسته را به جوب بازگرداند.
نه دی، ایران، بدون خواست سفیر حسین (ع)، بیعت مجدد کرد و بر سر بیعتش ماند.
نه دی، ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فریاد لبیک یا حسین تا آسمان به گوش همه رسید.
نه دی، شش ماهه، سه ساله، جوان، پیر، زن، مرد، ویلچری، شیمیایی و... داشت.
نه دی، زمستان بود ولی درخت انقلاب در آن سرمای زمستان گل داده بود.
نه دی، در ایران بود ولی پایههای کاخ سفید در مکان و کاخ سبز معاویه در زمان را لرزاند.
نه دی، قیام مختار نبود، ولی اگر مختار هم زنده بود در مقابل آن کرنش میکرد.
نه دی، مانور اعلام آمادگی یاران آخر الزمان مهدی (عج) بود.
نه دی، شروع حرکت و یک فرهنگ بود یعنی «عزتخواهی»
نه دی، یک روز بود ولی خیرٌ مِن الفِ شَهر بود.
نه دی، مبیّن کوثر و ابتر بود که گفتند خامنهای کوثر است، دشمن او ابتر است.
نه دی، عاشورا بود و ایران کربلا.
نه دی، ثمرهی خون شهید آیتها، مطهریها، بهشتیها، باکریها، همتها و... بود.
نه دی، تاریخ نبود، بلکه خود تاریخساز بود.
نه دی، روز بخشش فریب خوردگان و روز غضب بر فتنهگران توسط امت بود.
نه دی، آموخت که نیازی نیست همیشه ولیّ در بین باشد، بلکه کافی است ولیّ در دل باشد.
نه دی، غدیر خم بود در کویر قم و سراسر ایران.
نه دی، نور بصیرت الهی بود در دلهای امت.
هرچه خواستم بگویم که نه دی چیست، زبان الکن بود و قلم قاصر. فقط میتوانم که بگویم نه دی، نه دی بود و بس.
چهرههایی در تاریخ بشریت ظهور کردهاند که یک بار دیدن یا شنیدن توصیفی از آنان، برای اطلاع از وقاحت و بیشرمی بینهایت و شدت مبارزه آنها با حق و حقیقت که یک انساننما میتواند داشته باشد، کفایت میکند.
بی تردید یزید یکی از آن چهره هاست که به تنهایی مجمع خباثت نسل و رذالت خانوادگی و نشو و نمای خودمحوری و لذتپرستی و کامجوییِ حیوانی را در وجود خود جمع کرده است. نخستین جمله را از عبدالرحمن ابن خلدون مؤلف مقدمه تاریخ معروف میشنویم. او میگوید:
«اما درباره امام حسین چه بگویم؛ وقتی که فسق و انحراف یزید بر همه مردم دورانش آشکار شد، پیروان اهل بیت پیغمبر صلی الله علیه و آله در کوفه، از حسینبن علی درخواست کردند که به کوفه برود و آنان در قیام علیه یزید یاریاش کنند».(1)
این جمله مختصر میتواند شخصیت یزید را به تمام معنی آشکار کند، زیرا فساد و تبهکاری و انحراف یک شخصیت تا به حد نهایی نرسد، گفته نمیشود که اوصاف قبیح مزبور آن شخص برای همه ثابت شده است، زیرا صدها احتمال و تأویل و تفسیر و اغراض شخصی و عمومی، مانع از آن است که همه مردم در بیش از ده جامعه بزرگ اسلامیِ آن روز، از کوچک و بزرگ و دانا و نادان و خوب و بد ... همه و همه، فساد و تبهکاریِ شاخصترین فردشان را بپذیرند.
اگر از این اتفاقنظر جوامعِ عصرِ خود یزید و صاحب نظران قرون و اعصار بعدی بگذریم، توجه شایسته به کردار سه سال و نیمهاش، جای تردیدی در این حقیقت نمیگذارد که در صورت موافقت امام حسین علیه السلام با او، نتیجهای جز امضای نابودی اسلام و بردگی مردم به بنیامیه در بر نداشت.